piątek, 24 maja 2013

Ian Rankin, Z głębi mroku

Ostatnie lata XX wieku. Szkocja po raz pierwszy po niemal trzystu latach będzie miała swój parlament, trwają więc intensywne prace nad jego siedzibą. W piecu budynku, który 30 lat wcześniej był szpitalem, znaleziono niezidentyfikowane zwłoki, a tuż obok, w ogrodowej altanie - ciało jednego z kandydatów na posła do parlamentu. Śledztwem kieruje dość irytujący typ, ale pupilek szefa, Derek Linford, który szybko zadziera zarówno z inspektorem Johnem Rebusem (co dziwne nie jest), jak i Siobhan Clarke (coraz bardziej lubię tę kobietę, mógłby powstać jakiś spin off z nią). Wkrótce samobójstwo popełnia pewien bezdomny, który zostawia w banku 400 000 funtów. Jako, że jest to jak na bezdomnego, niecodzienna sytuacja, również rusza śledztwo. Jak się można spodziewać, te 3 wątki splatają się.
Między Rebusem a Siobhan następuje jedna krępująca sytuacja, a ja myślę, że może jednak taki mały romans (krótki, acz burzliwy) na linii mistrz-uczennica by nie zaszkodził. Choć to chyba nie w stylu Rankina.

W jednym z wątków występuje kaplica Rosslyn, znana z Kodu da Vinci Browna, na szczęście Rankin nie idzie w tę stronę, choć zachwyt nad kaplicą jest.

A w kontekście wątku o niepodległej Szkocji dość zabawnie brzmi tekst wydawcy na okładce ,,Najlepszy współczesny angielski pisarz kryminałów''.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz